Begin van ons avontuur in Bahrein

Vrijdagavond om 21.00 uur Bahreinse tijd (NL tijd +2 uur) kwamen we mooi op tijd aan op het kleine vliegveld van Manama.
Gesplitst gingen we door de paspoortcontrole. Oedger ging voor het werkvisum en Juliet voor het toeristenvisum. Uiteraard kon dat niet aan dezelfde balie...

Oedger kon achteraan in de rij aansluiten achter een 'vliegtuiglading vol verse Pakistani'. Dit klinkt neerbuigend, maar dat schetst helaas wel hoe mensen uit Pakistan, India en Indonesië hier behandeld worden. Na een half uurtje was Oedger aan de beurt om een foto te laten maken, waarna hij in de volgende nieuwe rij mocht aansluiten om de stempel in zijn paspoort te krijgen. Heel efficient geregeld hier.

Gelukkig was de fotograaf erg geïnteresseerd in Nederland en met name het Nederlandse voetbal, zodat na een kort gesprekje Oedger pontificaal aan het begin van de rij werd geplaatst. Of de Pakistani even op wilden schuiven want deze meneer moest eerst. Beetje gênant, maar scheelt zeker weer een uur. Juliet had in de tussentijd de koffers al kunnen vinden (gelukkig alle 4) zodat we op weg konden naar de huurauto en het appartement. Alleen hoe komen we daar eigenlijk? Auto's zijn hier standaard niet uitgerust met navigatie. En als ze die wel hebben, dan werkt het voor geen meter. Uiteindelijk hebben we het appartement toch redelijk snel kunnen vinden.

Nu was het natuurlijk de vraag hoe ziet het appartement eruit? Helaas geen uitzicht op zee (we zitten weliswaar in een gebouw aan zee, maar helaas zit ons appartement net aan de andere kant van het gebouw). Het appartement is oké, maar mist een aantal dingen. Gelukkig hebben we vandaag het internet en de handdoeken kunnen fiksen, nu nog een wasmachine.... Gauw deze week op zoek gaan naar ons eigen appartement. We weten iig wat we graag in het andere appartement willen hebben.

Vandaag met de auto het eiland een beetje verkend. De route naar de nieuwe school gereden, zodat Juliet morgenochtend niet verdwaalt.
Op z'n ouderwets met de kaart in de hand hebben we de school gevonden. Het gebouw ziet er aardig uit, we konden zelfs eventjes naar binnen om te zien waar de receptie is. Erg prettig.

Het rijden op de weg is soms nog wel lastig. De verkeersborden staan soms achter een boom of plant. Ook staan ze vaak na de splitsing, wat het rijden ook wel uitdagend maakt. Het beste is om gewoon in het midden van de weg te blijven rijden zodat je snel kunt kiezen.

Het weer was overigens afzien: zonder jas naar buiten in hartje winter, 20 graden, strak blauwe lucht en heel fel zonlicht. Gauw op zoek naar een zonnebril, wat vervelend!

Morgen wordt een spannende dag. Dan beginnen we beide met onze nieuwe banen. We hebben ons al verscheidene keren een voorstelling gemaakt hoe dat zal zijn, maar morgen gaan we het echt meemaken. We zijn erg benieuwd hoe dit zal zijn. Ook gaan we morgen naar appartementen kijken. Hopelijk vinden we snel een gaaf appartement.

Heel veel liefs.